Warning: Trying to access array offset on value of type bool in /home/users/elakluska/public_html/wp-content/themes/Divi/includes/builder/functions.php on line 2442
Czy dokonanie wielkiej zmiany życiowej prowadzi do rozwiązania trudności? | Elżbieta Kluska-Łabuz

MEDION DIGITAL CAMERAW jed­nym z artykułów, zaty­tułowanym „Doko­nanie wielkiej życiowej zmi­any, czyli słów kil­ka o syn­dromie Gau­guina”, rozpoczęłam wątek związany z dokony­waniem przez ludzi (najczęś­ciej w okre­sie połowy życia) wiel­kich życiowych zmi­an, określanych jako syn­drom Gauguina.

Dla przy­pom­nienia, czym charak­teryzu­je się syn­drom Gau­guina, posłużę się przykładem.

Wyobraź sobie osobę, która posi­a­da wysok­ie stanowisko np. w kor­po­racji. Ma usta­bi­li­zowane życie zawodowe i dobre wyna­grodze­nie. Jed­nak mimo to decy­du­je się by porzu­cić ten sposób funkcjonowa­nia i dokon­ać diame­tral­nych zmian.

Pode­j­mu­je się zupełnie nowej formy akty­wnoś­ci. Takiej, która opiera się na innych wartoś­ci­ach niż pra­ca poprzed­nia. Przykład­owo, zakła­da fun­dację, otwiera swo­ją włas­ną dzi­ałal­ność albo odd­a­je się w pełni swo­jej pasji np. prowadzi stad­ninę koni lub nurkuje.

Po pewnym cza­sie, w wyniku doko­na­nia tych wszys­t­kich zmi­an i samodziel­nie pode­j­mowanych decyzji, oso­ba zaczy­na mieć  poczu­cie wol­noś­ci i życia w zgodzie ze sobą. Czu­je, że zaczy­na żyć według włas­nego scenariusza.

Oczy­wiś­cie, jest to uproszc­zone i skró­towe przed­staw­ie­nie syn­dro­mu Gau­guina (jeśli chcesz dowiedzieć się więcej zapraszam do pier­wszej częś­ci artykułu). Chodz­iło mi jedynie o nakreśle­nie Tobie ogól­nego kon­tek­stu. To, czym chcę się docelowo zająć w niniejszym artykule, jest pró­ba odpowiedzi na pytania:

Czy doko­nanie diame­tral­nych życiowych zmi­an może spraw­ić, że człowiek odna­jdzie prawdzi­wego siebie?

 Czy pod­ję­cie decyzji o zmi­an­ie może doprowadz­ić do zaspoko­je­nia uśpi­onych potrzeb i odnalezienia sen­su życia?

Charak­terysty­czne dla syn­dro­mu Gau­guina jest doko­nanie drasty­cznych zmi­an zewnętrznych (np. zmi­ana miejs­ca zamieszka­nia, pra­cy, podróżowanie po świecie itd.) które mają doprowadz­ić do przyśpieszenia zmi­an wewnętrznych (odszukanie swo­jego aut­en­ty­cznego ja, życie według włas­nego sce­nar­iusza, poczu­cie sen­su życia). Inny­mi słowy zmi­ana zewnętrz­na ma pobudz­ić zmi­anę wewnętrzną. Okazu­je się jed­nak, że nie u wszys­t­kich ludzi odby­wa się to w taki sposób.

Zaob­ser­wowano, że niek­tórzy ludzie, nigdy nie doświad­cza­ją zmi­any wewnętrznej pomi­mo,  że w swoim życiu dokonu­ją nieustan­nych zmi­an zewnętrznych (zmieni­a­ją środowisko, otocze­nie, miejsce zamieszka­nia, pracę, podróżu­ją). A inni, w wyniku doko­na­nia drasty­cznej zmi­any środowiska zmieni­a­ją się również wewnętrznie. Ta różni­ca doprowadz­iła do wyróżnienia w syn­dromie Gau­guina – mitu. 

Czym dokład­nie różnią się od siebie syn­drom Gau­guina i mit?

Syn­drom Gau­guina ma cechy mitu, gdy zmi­an­ie warunk­ów życia, nie towarzyszy pogłębiona reflek­s­ja. W takiej sytu­acji, zmi­ana zewnętrz­na — oso­bista lub zawodowa — jest wynikiem nadziei, że w nowych okolicznoś­ci­ach lub nowym miejs­cu zacznie się żyć na nowo, w sposób inny, lep­szy niż doty­chczas. Takie zmi­any są jed­nak powierz­chowne i krótkotr­wałe. Jeżeli nie podąża za nimi reflek­s­ja, człowiek po jakimś cza­sie adap­tu­je się do nowych okolicznoś­ci i zaczy­na funkcjonować „po stare­mu”. Ponown­ie wraca­ją do niego te same pyta­nia, te same trud­noś­ci i znów ma on ochotę dokon­ać zmi­an a mówią bardziej wprost, uciec od tego z czym powinien się zmierzyć (Oleś, 2003).

Pod­sumowu­jąc, mit doty­czy sytu­acji w której oso­ba liczy na doko­nanie szy­b­kich zmi­any w życiu wyniku doko­na­nia jedynie zmi­an zewnętrznych. Nie towarzyszy jej przy tym autore­flek­s­ja i wewnętrz­na motywac­ja, w wyniku czego nie dokonu­je ona zmi­an swo­jej tożsamości.

Syn­drom nato­mi­ast, to sytu­ac­ja w której oso­ba dokonu­je zmi­an doty­chcza­sowych warunk­ów życia, jed­nak towarzyszy temu pogłębiona reflek­s­ja oraz wewnętrzne zaan­gażowanie. Intencją jest odnalezie­nie swo­jego aut­en­ty­cznego Ja, utworze­nie nowej tożsamoś­ci oraz kon­cepcji siebie (Oleś, 2009).

Elż­bi­eta Kluska

Bib­li­ografia

Oleś, P. K. (2003). Zmi­any i rozwój osobowoś­ci w okre­sie śred­niej dorosłoś­ci. Kolok­wia Psy­cho­log­iczne, 11,77–95.

Oleś, P. K., Kłosok – Ścibich M. (2009). Syn­drom Gau­guina – zmi­ana tożsamoś­ci, czy mit? Psy­cholo­gia Roz­wo­jowa, 14, 9–25.